LEMBRANZAS

Nenos e nenas,  canto vos botos de menos. Sei polo que me contan as vosas familias que  vos estades portando moi ben. Porque eu nunca o dubidei. Porque sei que sodes uns campeóns e unhas campeoas. Porque dades alegrías, porque vos quedades na casa e así axudades aos avós e avoas e ao resto do mundo. Porque  nunca dudei de que a vosa alegría non se apagaría malia as circunstancia. Polos tempos que virán, moito mellores ca estes.